Ҳалли беҳтарин барои пули нақди мавҷуда – гузоштани он ба суратҳисоб бо фоиз мебошад. Амонат гузоштан фоизи устуворро кафолат медиҳад. Амонатгузор имкони гирифтани фоизҳоро дорад. Шартҳои гуногуни пардохти фоизҳо, инчунин мӯҳлатҳои гуногуни амонат пешниҳод мегарданд. Ин имкон медиҳад, ки шумо варианти муфидтарини амонатгузориро интихоб намоед. Амонатҳое низ мавҷуданд, ки имкони қисман гирифтани маблағро аз суратҳисоб бидуни ҷарима ё талафи фоиз медиҳанд. Ин намуди амонатҳо низ бо фоизи фоидаовар мебошанд. Илова бар ин, мавҷуд будани хизматрасониҳои фосилавӣ имкон медиҳад, ки шумо намуди мувофиқтарини амонатро интихоб намоед.
